Był Mikołaj :-)

Dzielnie chodzimy na roraty :-) Udaje się mimo zmęczenia, pod koniec tygodnia padamy na nos, ale od czego jest niedziela? Przecież się wyśpimy! No tak.... ale tym razem Mikołajki w niedzielę, więc już od ciemnej nocy dzieci tuptały. Radości było dużo, najmłodszy choć nie do końca świadomy o co chodzi też się obłowił ;-).
W naszej rodzinie 6 grudnia przychodzi święty Mikołaj i obdarowuje dzieci niesamowitą ilością słodyczy. W ciągu roku dawkujemy słodkości, szczególnie te kupowane. Jestem ich zdecydowaną przeciwniczką. Jednak raz do roku folgujemy sobie. I dajemy poszaleć dzieciom. Oczywiście potem są odczyny alergiczne, ale ile radości ;-) Będą miały co dzieci wspominać.
W oczekiwaniu na św Mikołaja dzieciaki młodsze wykombinowały z niezliczonej ilości klocków, które posiadamy figurki Mikołajów. Początkowo był jeden, potem  dwa.

A w rzeczywistości są trzy :-)

Nasza urocza gromadka ma świadomość kim był w rzeczywistości święty Mikołaj. Wiedzą, ze czerwony krasnal to wytwór koncernu a po ulicy chodzą przebrani ludzie :-) Nie dla nas Mikołaj z reniferem i saniami ;-)

W Wigilię Bożego Narodzenia, zwyczajem gorlickim przychodzi do wszystkich Aniołek i obdarowuje prezentami. Piękne jest to, że każdy z nas może być dla drugiej osoby Aniołem na Ziemi. Znam kilku takich :-) Dostaję do nich prezenty i dobre słowo nie tylko od święta. Ale przede wszystkim okazują mi dobroć swojego Serca. Za co bardzo Im dziękuję :-) Pamiętam i tęsknię :-)

Gdzieś tam...

...czai się zima.

Wyskoczyliśmy w góry. Byliśmy dosłownie trzy dni. Trzy dni w czasie których spadł śnieg. I prawdę mówiąc wtedy poczułam mocno, że czas oczekiwania mogę przegapić. Że muszę mocniej i całym sercem się na tym skoncentrować.
Pomogą nam roraty i  modlitwa.
Na roraty chodzimy od 3 lat. W naszej parafii przygotowujemy się z Małym Gościem.
W tym roku towarzyszy nam piosenka, która jest jednocześnie hymnem Światowych Dni Młodzieży.

Dobrego czasu oczekiwania.